Nici liftingujące – PDO

Nici PDO zostały wymyślone w Korei i bardzo szybko stały się popularne na całym świecie, również Europie. Koncepcja zabiegu jest bardzo prosta i polega na wszczepianiu pod skórę rozpuszczalnych nici. Nici te, stopniowo rozpuszczając się stymulują syntezę kolagenu, fibroblastów, angiogenezę,  dzięki czemu skóra staje się gładsza, bardziej świetlista, zmarszczki znikają, owal twarzy się podnosi, „pory” ulegają zwężeniu, wzmocnieniu ulegają obwisłe tkanki – następuje lifting skóry.

Zbudowane są z jednej wiązki i charakteryzują się jednolitą, pozbawioną zagłębień i bruzd powierzchnią, w której mogłyby kolonizować się bakterie. Zaletą tych nici jest bardzo płynne przejście przez tkanki, dzięki czemu eliminuje się uszkodzenie struktur podczas implantacji. Całkowity czas rozpuszczania wynosi 180 – 210 dni. Stosowane są od wielu lat, m.in. w chirurgii plastycznej, okulistyce, ginekologii, chirurgii ogólnej. Materiał jest atraumatyczny i obojętny dla tkanek. Nie posiada właściwości pirogennych ani antygennych.

Procedurze nie towarzyszy ból, krwawienie czy też obrzęk. Pacjent może odczuwać delikatne ukłucia, jak przy zabiegu akupunktury.

Pierwsze efekty widoczne są po 2-3 tygodniach, a znacząca poprawa następuje po 2-3 miesiącach, kiedy to zaczyna być indukowany nowy kolagen.

Efekt jest długotrwały (do 2 lat).

Przed zabiegiem przeprowadzana jest konsultacja lekarska, podczas której lekarz omawia szczegółowo zasadę działania i przebieg zabiegu. Cały zabieg trwa około godziny (w zależności od ilości użytych nici. Średnio na twarz potrzeba około 40-50 nici).

Poddawany obszar w pierwszej kolejności jest znieczulany kremem, po czym lekarz implantuje nici w odpowiedni sposób i miejsce.

Nie ma przeciwwskazań by wrócić do codziennych czynności. Powstałe od wkłuć zaczerwienienia ustępują po 3-5 godzinach od zabiegu.

Przeciwwskazania oraz skutki uboczne

Brak skutków ubocznych i komplikacji. Zabiegowi można poddawać się przez cały rok – światło słoneczne nie jest żadnym przeciwwskazaniem.

Procedura jest odpowiednia dla osób od około 30 roku życia, kiedy to pojawiają się pierwsze oznaki starzenia. Nie ma natomiast górnej granicy wiekowej.